Teologiczno-historyczna praca Johna Andrewsa o historii Sabatu i niedzieli jest najważniejszą i najobszerniejszą pozycją jaką dotąd napisano na temat święta ustanowionego przez Boga już przy stworzeniu świata, a dokładnie siódmego dnia tygodnia, i święta ustanowionego przez papiestwo, które zastąpiło nim Sabat. Historia Sabatu, nazywanego w Piśmie Świętym „Sobotą Pana", a w IV przykazaniu biblijnego Dekalogu „Sabatem Pana, Boga twego”, obejmuje okres 6000 lat. Przyczynami, które o tym zadecydowały był odpoczynek tego właśnie dnia Stworzyciela wszechrzeczy oraz pobłogosławienie go, poświęcenie i przekazanie Adamowi i Ewie do święcenia. Ponieważ święto Sabatu Bóg przekazał Adamowi po jego narodzinach, jest oczywiste, że zostało mu dane jako przedstawicielowi całej rodziny ludzkiej. Również cały autorytet IV przykazania biblijnego Dekalogu nawiązującego do początku stworzenia naszego świata (Ex 20,8-11), oparty jest na tym pierwotnym postanowieniu Stwórcy. Patriarchowie byli świadomi tych rzeczy, ponieważ razem z nimi żył przez prawie tysiąc lat Adam. Wiemy, że Sabat zachowywali również prorocy i apostołowie, a do grupy tej dodać jeszcze musimy najważniejszą osobę – wcielonego Syna Bożego, Jezusa Chrystusa.
Taką zatem historię posiada „Sabat Pana, Boga twego”: ustanowiony w Raju, przekazany pierwszej parze ludzkiej, uhonorowany co tydzień cudami podczas czterdziestoletniej wędrówki ludu Bożego na pustyni, osobiście zapisany i ogłoszony na górze Synaj przez największego Prawodawcę (Wyj 20,1), obchodzony przez samego Stwórcę, Adama i Ewę, patriarchów, proroków, apostołów oraz Jezusa Chrystusa! Skoro takie jest świadectwo o Sabacie, to musimy zadać pytanie, jak to się stało - oraz kto tego dokonał - że dzień ten podeptano i jego święte właściwości przeniesiono na niedzielę? Pismo Święte nigdzie nie przypisuje autorstwa tej zmiany Bogu, Jezusowi i apostołom. Przeciwnie, zapowiedziało powstanie w kościele wielkiego odstępstwa, w którym pojawi się „człowiek grzechu” i „bezbożnik” pragnący „odmienić czasy i Prawo” (Dn 7,25 BT)... i on rzeczywiście dokonał tej zmiany i narzucił chrześcijanom niedzielę. Ta fascynująca książka szczegółowo zapoznaje nas z najwiekszym świętem Stworzyciela i Odkupiciela rodzaju ludzkiego, przedstawiając z naukową dokładnością historyczne przyczyny zastąpienia w powszechnym chrześcijaństwie święta Sabatu na święto niedzielne. John N. Andrews wykazał w swojej książce, że historia ustanowiania niedzieli dniem "świętym” została zapisana wieloma kłamstwami i manipulacjami "ojców" i "pasterzy" z Rzymu. „Sabat Pana” nigdy nie potrzebował tego rodzaju „wsparcia”, a historia jego ustanowienia nigdy nie została splamiona przez najmniejsze fałszerstwo i kłamstwo. Książka Andrewsa jest jak monument o historii święta ustanowionego przez Boga oraz o historii święta ustanowionego przez papiestwo, które zamieniło je uzurpując sobie Boską władzę.
